tag:google.com,2010:buzz:z12bix4alojtgrnck22gfvmg0yredvyuz
Adrian Wiechec
118426383622680449865
Dec 13, 2010
Dec 13, 2010
Buzz
Public
http://activitystrea.ms/schema/1.0/photo
Adrian Wiechec
118426383622680449865
Dec 13, 2010
Dec 13, 2010
Buzz
Public
Nowak z ostatniej 'NF' natchnął mnie na jakiś cyberpunk i zorientowałem się, że mam braki w Ziemk...
Nowak z ostatniej 'NF' natchnął mnie na jakiś cyberpunk i zorientowałem się, że mam braki w Ziemkiewiczu. W planach zatem mały maraton - 'Czerwone dywany...' i 'Walc...' już wypożyczone z Biblioteki - a na początek powrót do 'Wiadomego Losu Kataryniarza' (mój nigdy nie czytany egzemplarz, który kupiłem na taniej książce za 10 złotych :) ).
Książka jest oczywiście najlepszą polską powieścią cyberpunkową - i w ogóle jedną z najlepszych polskich powieści SF. Choć fabuły powinno wystarczyć najwyżej na opowiadanie, to jednak wygrywa, opowiadając o istotnych tematach w brawurowy sposób: łącząc obyczajową opowieść o ideałach i dorosłości, polityczno-socjologiczny dramat o Polsce i cyberpunkową szybką akcję.
Ziemkiewicz pisał to, mając trzydzieści kilka lat i to widać: książka będzie bliska każdemu, kto jest w podobnym wieku i "robi w komputerach". Mam wrażenie, że zrozumiałem z niej teraz znacznie więcej, niż 10 lat temu.
Z usterek: obrzydliwy happy end niczym w Blade Runnerze. Na którymś konwencie Ziemkiewicz się z niego tłumaczył, ale był wystarczająco nieprzekonujący, że nic nie zapamiętałem. Trzeba niestety przymknąć oko.
Generalnie: lektura obowiązkowa, przystępuję do 'Dywanów...".
Książka jest oczywiście najlepszą polską powieścią cyberpunkową - i w ogóle jedną z najlepszych polskich powieści SF. Choć fabuły powinno wystarczyć najwyżej na opowiadanie, to jednak wygrywa, opowiadając o istotnych tematach w brawurowy sposób: łącząc obyczajową opowieść o ideałach i dorosłości, polityczno-socjologiczny dramat o Polsce i cyberpunkową szybką akcję.
Ziemkiewicz pisał to, mając trzydzieści kilka lat i to widać: książka będzie bliska każdemu, kto jest w podobnym wieku i "robi w komputerach". Mam wrażenie, że zrozumiałem z niej teraz znacznie więcej, niż 10 lat temu.
Z usterek: obrzydliwy happy end niczym w Blade Runnerze. Na którymś konwencie Ziemkiewicz się z niego tłumaczył, ale był wystarczająco nieprzekonujący, że nic nie zapamiętałem. Trzeba niestety przymknąć oko.
Generalnie: lektura obowiązkowa, przystępuję do 'Dywanów...".
Nowak z ostatniej 'NF' natchnął mnie na jakiś cyberpunk i zorientowałem się, że mam braki w Ziemkiewiczu. W planach zatem mały maraton - 'Czerwone dywany...' i 'Walc...' już wypożyczone z Biblioteki - a na początek powrót do 'Wiadomego Losu Kataryniarza' (mój nigdy nie czytany egzemplarz, który kupiłem na taniej książce za 10 złotych :) ).
Książka jest oczywiście najlepszą polską powieścią cyberpunkową - i w ogóle jedną z najlepszych polskich powieści SF. Choć fabuły powinno wystarczyć najwyżej na opowiadanie, to jednak wygrywa, opowiadając o istotnych tematach w brawurowy sposób: łącząc obyczajową opowieść o ideałach i dorosłości, polityczno-socjologiczny dramat o Polsce i cyberpunkową szybką akcję.
Ziemkiewicz pisał to, mając trzydzieści kilka lat i to widać: książka będzie bliska każdemu, kto jest w podobnym wieku i "robi w komputerach". Mam wrażenie, że zrozumiałem z niej teraz znacznie więcej, niż 10 lat temu.
Z usterek: obrzydliwy happy end niczym w Blade Runnerze. Na którymś konwencie Ziemkiewicz się z niego tłumaczył, ale był wystarczająco nieprzekonujący, że nic nie zapamiętałem. Trzeba niestety przymknąć oko.
Generalnie: lektura obowiązkowa, przystępuję do 'Dywanów...".
Książka jest oczywiście najlepszą polską powieścią cyberpunkową - i w ogóle jedną z najlepszych polskich powieści SF. Choć fabuły powinno wystarczyć najwyżej na opowiadanie, to jednak wygrywa, opowiadając o istotnych tematach w brawurowy sposób: łącząc obyczajową opowieść o ideałach i dorosłości, polityczno-socjologiczny dramat o Polsce i cyberpunkową szybką akcję.
Ziemkiewicz pisał to, mając trzydzieści kilka lat i to widać: książka będzie bliska każdemu, kto jest w podobnym wieku i "robi w komputerach". Mam wrażenie, że zrozumiałem z niej teraz znacznie więcej, niż 10 lat temu.
Z usterek: obrzydliwy happy end niczym w Blade Runnerze. Na którymś konwencie Ziemkiewicz się z niego tłumaczył, ale był wystarczająco nieprzekonujący, że nic nie zapamiętałem. Trzeba niestety przymknąć oko.
Generalnie: lektura obowiązkowa, przystępuję do 'Dywanów...".
http://activitystrea.ms/schema/1.0/photo
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz