tag:google.com,2010:buzz:z12viroxvnijjfxob04cdljidk3uxdbjvfw

Adrian Wiechec
118426383622680449865
Apr 12, 2011
Apr 12, 2011
Buzz
Public

Adrian Wiechec
118426383622680449865
Apr 12, 2011
Apr 12, 2011
Buzz
Public
Planetary wolumin 3 puścimy w jednym poście. --- Planetary zeszyt 13 ('Century'): Snow spotyka Ho...
Planetary wolumin 3 puścimy w jednym poście.
---
Planetary zeszyt 13 ('Century'): Snow spotyka Holmesa (i Draculę, i potwory Frankensteina). Trzeba przyznać, że Ellis wie, jak wykreować swoich bohaterów na prawdziwe gwiazdy. Pomysł, by Snowa uczynić uczniem, a właściwie następcą Holmesa, jest genialny - ale równocześnie obciachowy. Trzeba odpowiedniego poziomu wykonania, żeby czytelnik to przełknął - i Ellis ma na to metodę: stary, zgorzkniały Holmes, wplątany w spisek, który odszedł głęboko w mrok od pierwotnych celów, wita Snowa jak swoje wyzwolenie. Jest to w pewnym sensie odwrotność Ligi Niezwykłych Dżentelmenów, którzy byli dobrymi bohaterami w służbie złoczyńcy. (Co ciekawe, Moore nie odważył się uczynić Holmesa jednym z bohaterów).
Ciekawy jest też efekt, że postacie z XIX wieku mogą już występować pod swymi prawdziwymi nazwiskami - widać, jak mocno ogranicza nas prawo autorskie...
---
Planetary zeszyt 14: Planetary vs Czwórka w 1995. Poznajemy okoliczności, w jakich Snow znalazł się w rękach Czwórki i utracił pamięć.
A w ogóle, to zeszyt zaczyna się od ciekawego nawiązania do Thora (Mjollnir jako technologia między-wszechświatowa) i sceny, która zbrojownię z 'Matrixa' przenosi na skalę całej planety (choć właściwie, to Matrix był chyba później).
Spotkaliśmy już Dowlinga (Reed), Leathera (Johny) i Süskind (Susan) - ciekawe, jaki będzie Green (Ben).
---
Planetary zeszyt 15 ('Creation Songs'): Snow załatwia zaległe sprawy (rodzina Ambrose'a) i przechodzi do ofensywy, udaremniając podróż Czwórki do dreamtime'u przez Ayers Rock.
Widzimy, jak Snow gromadzi siły (rozmawia z Wilderem i Brassem) oraz wspomina podróżnika z lat 30-tych, Carltona Marvella (analog Burroughsowskiego Cartera i Carsona). A potem obserwujemy pierwszą wygraną bitwę w wojnie z Czwórką.
---
Planetary zeszyt 16 ('Hark'): Snow namawia Annę Hark, aby zostawiła Czwórkę i przeszła na jego stronę.
Oczywista paralela do ugody między jej ojcem i Dociem Brassem - trzeba mieć iskierkę geniuszu, jak Brass i Snow, żeby czegoś takiego spróbować. Analogiczna rozmowa (skutkująca długą i owocną przyjaźnią, która - można powiedzieć - odmieniła oblicze świata) odbyła się zresztą także u Moore'a między Tomem Strongiem i Saveenem (w świecie równoległym - 'Crisis of Infinite Hearts').
---
Planetary zeszyt 17 ('Opak-Re'): wizyta Snowa w Opak-Re (w 1932), gdzie poznał Kevina Sacka, lorda Blackstocka oraz matkę Jakity.
Poznajemy bliżej kolejnego członka grupy Brassa - który jest Dzieckiem Stulecia i ojcem Jakity, co tłumaczy jej niezwykłe umiejętności.
---
Planetary zeszyt 18 ('Gun Club'): przy okazji odzyskania pojazdu wystrzelonego z Ziemi 150 lat temu przez znajomych Juliusza Verne'a, Planetary bierze w niewolę Williama Leathera.
I tak oto wolumin kończy się mocnym akcentem: John Stone rozpoczyna silną współpracę z Planetary (prawdopodobnie z ramienia Anny Hark), co owocuje pierwszym dużym sukcesem.
Pomysł załogowego lotu w kosmos w roku 1850 całkiem klimatyczny, choć nie do końca głęboki: sam Stone się zastanawia, co z przeciążeniem przy wystrzeleniu z działa.
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46364-7506-54540-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46365-7506-54541-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46366-7506-54542-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46367-7506-54543-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46368-7506-54544-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46369-7506-54545-1-planetary_super.jpg
---
Planetary zeszyt 13 ('Century'): Snow spotyka Holmesa (i Draculę, i potwory Frankensteina). Trzeba przyznać, że Ellis wie, jak wykreować swoich bohaterów na prawdziwe gwiazdy. Pomysł, by Snowa uczynić uczniem, a właściwie następcą Holmesa, jest genialny - ale równocześnie obciachowy. Trzeba odpowiedniego poziomu wykonania, żeby czytelnik to przełknął - i Ellis ma na to metodę: stary, zgorzkniały Holmes, wplątany w spisek, który odszedł głęboko w mrok od pierwotnych celów, wita Snowa jak swoje wyzwolenie. Jest to w pewnym sensie odwrotność Ligi Niezwykłych Dżentelmenów, którzy byli dobrymi bohaterami w służbie złoczyńcy. (Co ciekawe, Moore nie odważył się uczynić Holmesa jednym z bohaterów).
Ciekawy jest też efekt, że postacie z XIX wieku mogą już występować pod swymi prawdziwymi nazwiskami - widać, jak mocno ogranicza nas prawo autorskie...
---
Planetary zeszyt 14: Planetary vs Czwórka w 1995. Poznajemy okoliczności, w jakich Snow znalazł się w rękach Czwórki i utracił pamięć.
A w ogóle, to zeszyt zaczyna się od ciekawego nawiązania do Thora (Mjollnir jako technologia między-wszechświatowa) i sceny, która zbrojownię z 'Matrixa' przenosi na skalę całej planety (choć właściwie, to Matrix był chyba później).
Spotkaliśmy już Dowlinga (Reed), Leathera (Johny) i Süskind (Susan) - ciekawe, jaki będzie Green (Ben).
---
Planetary zeszyt 15 ('Creation Songs'): Snow załatwia zaległe sprawy (rodzina Ambrose'a) i przechodzi do ofensywy, udaremniając podróż Czwórki do dreamtime'u przez Ayers Rock.
Widzimy, jak Snow gromadzi siły (rozmawia z Wilderem i Brassem) oraz wspomina podróżnika z lat 30-tych, Carltona Marvella (analog Burroughsowskiego Cartera i Carsona). A potem obserwujemy pierwszą wygraną bitwę w wojnie z Czwórką.
---
Planetary zeszyt 16 ('Hark'): Snow namawia Annę Hark, aby zostawiła Czwórkę i przeszła na jego stronę.
Oczywista paralela do ugody między jej ojcem i Dociem Brassem - trzeba mieć iskierkę geniuszu, jak Brass i Snow, żeby czegoś takiego spróbować. Analogiczna rozmowa (skutkująca długą i owocną przyjaźnią, która - można powiedzieć - odmieniła oblicze świata) odbyła się zresztą także u Moore'a między Tomem Strongiem i Saveenem (w świecie równoległym - 'Crisis of Infinite Hearts').
---
Planetary zeszyt 17 ('Opak-Re'): wizyta Snowa w Opak-Re (w 1932), gdzie poznał Kevina Sacka, lorda Blackstocka oraz matkę Jakity.
Poznajemy bliżej kolejnego członka grupy Brassa - który jest Dzieckiem Stulecia i ojcem Jakity, co tłumaczy jej niezwykłe umiejętności.
---
Planetary zeszyt 18 ('Gun Club'): przy okazji odzyskania pojazdu wystrzelonego z Ziemi 150 lat temu przez znajomych Juliusza Verne'a, Planetary bierze w niewolę Williama Leathera.
I tak oto wolumin kończy się mocnym akcentem: John Stone rozpoczyna silną współpracę z Planetary (prawdopodobnie z ramienia Anny Hark), co owocuje pierwszym dużym sukcesem.
Pomysł załogowego lotu w kosmos w roku 1850 całkiem klimatyczny, choć nie do końca głęboki: sam Stone się zastanawia, co z przeciążeniem przy wystrzeleniu z działa.
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46364-7506-54540-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46365-7506-54541-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46366-7506-54542-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46367-7506-54543-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46368-7506-54544-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46369-7506-54545-1-planetary_super.jpg
Planetary wolumin 3 puścimy w jednym poście.
---
Planetary zeszyt 13 ('Century'): Snow spotyka Holmesa (i Draculę, i potwory Frankensteina). Trzeba przyznać, że Ellis wie, jak wykreować swoich bohaterów na prawdziwe gwiazdy. Pomysł, by Snowa uczynić uczniem, a właściwie następcą Holmesa, jest genialny - ale równocześnie obciachowy. Trzeba odpowiedniego poziomu wykonania, żeby czytelnik to przełknął - i Ellis ma na to metodę: stary, zgorzkniały Holmes, wplątany w spisek, który odszedł głęboko w mrok od pierwotnych celów, wita Snowa jak swoje wyzwolenie. Jest to w pewnym sensie odwrotność Ligi Niezwykłych Dżentelmenów, którzy byli dobrymi bohaterami w służbie złoczyńcy. (Co ciekawe, Moore nie odważył się uczynić Holmesa jednym z bohaterów).
Ciekawy jest też efekt, że postacie z XIX wieku mogą już występować pod swymi prawdziwymi nazwiskami - widać, jak mocno ogranicza nas prawo autorskie...
---
Planetary zeszyt 14: Planetary vs Czwórka w 1995. Poznajemy okoliczności, w jakich Snow znalazł się w rękach Czwórki i utracił pamięć.
A w ogóle, to zeszyt zaczyna się od ciekawego nawiązania do Thora (Mjollnir jako technologia między-wszechświatowa) i sceny, która zbrojownię z 'Matrixa' przenosi na skalę całej planety (choć właściwie, to Matrix był chyba później).
Spotkaliśmy już Dowlinga (Reed), Leathera (Johny) i Süskind (Susan) - ciekawe, jaki będzie Green (Ben).
---
Planetary zeszyt 15 ('Creation Songs'): Snow załatwia zaległe sprawy (rodzina Ambrose'a) i przechodzi do ofensywy, udaremniając podróż Czwórki do dreamtime'u przez Ayers Rock.
Widzimy, jak Snow gromadzi siły (rozmawia z Wilderem i Brassem) oraz wspomina podróżnika z lat 30-tych, Carltona Marvella (analog Burroughsowskiego Cartera i Carsona). A potem obserwujemy pierwszą wygraną bitwę w wojnie z Czwórką.
---
Planetary zeszyt 16 ('Hark'): Snow namawia Annę Hark, aby zostawiła Czwórkę i przeszła na jego stronę.
Oczywista paralela do ugody między jej ojcem i Dociem Brassem - trzeba mieć iskierkę geniuszu, jak Brass i Snow, żeby czegoś takiego spróbować. Analogiczna rozmowa (skutkująca długą i owocną przyjaźnią, która - można powiedzieć - odmieniła oblicze świata) odbyła się zresztą także u Moore'a między Tomem Strongiem i Saveenem (w świecie równoległym - 'Crisis of Infinite Hearts').
---
Planetary zeszyt 17 ('Opak-Re'): wizyta Snowa w Opak-Re (w 1932), gdzie poznał Kevina Sacka, lorda Blackstocka oraz matkę Jakity.
Poznajemy bliżej kolejnego członka grupy Brassa - który jest Dzieckiem Stulecia i ojcem Jakity, co tłumaczy jej niezwykłe umiejętności.
---
Planetary zeszyt 18 ('Gun Club'): przy okazji odzyskania pojazdu wystrzelonego z Ziemi 150 lat temu przez znajomych Juliusza Verne'a, Planetary bierze w niewolę Williama Leathera.
I tak oto wolumin kończy się mocnym akcentem: John Stone rozpoczyna silną współpracę z Planetary (prawdopodobnie z ramienia Anny Hark), co owocuje pierwszym dużym sukcesem.
Pomysł załogowego lotu w kosmos w roku 1850 całkiem klimatyczny, choć nie do końca głęboki: sam Stone się zastanawia, co z przeciążeniem przy wystrzeleniu z działa.
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46364-7506-54540-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46365-7506-54541-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46366-7506-54542-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46367-7506-54543-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46368-7506-54544-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46369-7506-54545-1-planetary_super.jpg
---
Planetary zeszyt 13 ('Century'): Snow spotyka Holmesa (i Draculę, i potwory Frankensteina). Trzeba przyznać, że Ellis wie, jak wykreować swoich bohaterów na prawdziwe gwiazdy. Pomysł, by Snowa uczynić uczniem, a właściwie następcą Holmesa, jest genialny - ale równocześnie obciachowy. Trzeba odpowiedniego poziomu wykonania, żeby czytelnik to przełknął - i Ellis ma na to metodę: stary, zgorzkniały Holmes, wplątany w spisek, który odszedł głęboko w mrok od pierwotnych celów, wita Snowa jak swoje wyzwolenie. Jest to w pewnym sensie odwrotność Ligi Niezwykłych Dżentelmenów, którzy byli dobrymi bohaterami w służbie złoczyńcy. (Co ciekawe, Moore nie odważył się uczynić Holmesa jednym z bohaterów).
Ciekawy jest też efekt, że postacie z XIX wieku mogą już występować pod swymi prawdziwymi nazwiskami - widać, jak mocno ogranicza nas prawo autorskie...
---
Planetary zeszyt 14: Planetary vs Czwórka w 1995. Poznajemy okoliczności, w jakich Snow znalazł się w rękach Czwórki i utracił pamięć.
A w ogóle, to zeszyt zaczyna się od ciekawego nawiązania do Thora (Mjollnir jako technologia między-wszechświatowa) i sceny, która zbrojownię z 'Matrixa' przenosi na skalę całej planety (choć właściwie, to Matrix był chyba później).
Spotkaliśmy już Dowlinga (Reed), Leathera (Johny) i Süskind (Susan) - ciekawe, jaki będzie Green (Ben).
---
Planetary zeszyt 15 ('Creation Songs'): Snow załatwia zaległe sprawy (rodzina Ambrose'a) i przechodzi do ofensywy, udaremniając podróż Czwórki do dreamtime'u przez Ayers Rock.
Widzimy, jak Snow gromadzi siły (rozmawia z Wilderem i Brassem) oraz wspomina podróżnika z lat 30-tych, Carltona Marvella (analog Burroughsowskiego Cartera i Carsona). A potem obserwujemy pierwszą wygraną bitwę w wojnie z Czwórką.
---
Planetary zeszyt 16 ('Hark'): Snow namawia Annę Hark, aby zostawiła Czwórkę i przeszła na jego stronę.
Oczywista paralela do ugody między jej ojcem i Dociem Brassem - trzeba mieć iskierkę geniuszu, jak Brass i Snow, żeby czegoś takiego spróbować. Analogiczna rozmowa (skutkująca długą i owocną przyjaźnią, która - można powiedzieć - odmieniła oblicze świata) odbyła się zresztą także u Moore'a między Tomem Strongiem i Saveenem (w świecie równoległym - 'Crisis of Infinite Hearts').
---
Planetary zeszyt 17 ('Opak-Re'): wizyta Snowa w Opak-Re (w 1932), gdzie poznał Kevina Sacka, lorda Blackstocka oraz matkę Jakity.
Poznajemy bliżej kolejnego członka grupy Brassa - który jest Dzieckiem Stulecia i ojcem Jakity, co tłumaczy jej niezwykłe umiejętności.
---
Planetary zeszyt 18 ('Gun Club'): przy okazji odzyskania pojazdu wystrzelonego z Ziemi 150 lat temu przez znajomych Juliusza Verne'a, Planetary bierze w niewolę Williama Leathera.
I tak oto wolumin kończy się mocnym akcentem: John Stone rozpoczyna silną współpracę z Planetary (prawdopodobnie z ramienia Anny Hark), co owocuje pierwszym dużym sukcesem.
Pomysł załogowego lotu w kosmos w roku 1850 całkiem klimatyczny, choć nie do końca głęboki: sam Stone się zastanawia, co z przeciążeniem przy wystrzeleniu z działa.
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46364-7506-54540-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46365-7506-54541-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46366-7506-54542-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46367-7506-54543-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46368-7506-54544-1-planetary_super.jpg
http://media.comicvine.com/uploads/0/4/46369-7506-54545-1-planetary_super.jpg
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz